Μη ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για σένα,
αλλά τι μπορείς να κάνεις εσύ για τη χώρα σου.
John F.Kennedy (Αμερικανός Πρόεδρος)
Σήμερα που η πανδημία του κορονοϊού αποτελεί μια παγκόσμια απειλή , μια δοκιμασία των αντοχών της κοινωνίας, μια πρόκληση για την Ελλάδα σε πολλά επίπεδα, ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε στο πατριωτικό δίλημμα που έθεσε πριν 60 χρόνια ο John Kennedy.
Οι πολίτες απάντησαν, επιδεικνύοντας μια αξιοθαύμαστη πειθαρχία στα αναγκαία μέτρα αυτοπεριορισμού και τήρησης των κανόνων υγιεινής. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία έμειναν στο σπίτι και οργάνωσαν - όσοι μπορούσαν – την εργασιακή τους καθημερινότητα έτσι που να μην απαιτούνται μετακινήσεις. Δεν παρέλειψαν σε πολλές περιπτώσεις να δώσουν και ένα χέρι βοήθειας στον ανήμπορο διπλανό τους. ‘Έκαναν όσα έπρεπε και ακόμα περισσότερα για να περιορίσουν τη μετάδοση του ιού.
Η κυβέρνηση όμως έκανε όσα μπορούσε; Αυτό είναι ένα ερώτημα που καθένας πρέπει να απαντά κάθε μέρα ακόμα και μέσα από το σπίτι του. Γιατί τείνει να επιβληθεί μια αντίληψη πως τώρα απαιτείται σιωπή από όλους ή ακόμα και ένα κενό περιεχομένου «θα λογαριαστούμε μετά». Μια λογική πως δεν κάνουμε κριτική , δεν μιλάμε για λάθη παραλείψεις και ολιγωρίες, ακόμα και αν οι αποφάσεις που παίρνονται αποτελούν πραγματική πρόκληση για το δημόσιο αίσθημα.
Κάθε κυβέρνηση εκλέγεται για να διαχειρίζεται με πολιτικό τρόπο τα όποια θέματα και αποδοκιμάζεται ή επιδοκιμάζεται για τις αποφάσεις της. Οι θιασώτες της μη-κριτικής μας λένε στις εκλογές ή «αύριο που θα περάσει η μπόρα» γιατί τώρα χρειάζεται εθνική ομοψυχία. Στην περίπτωση της πανδημίας του κορονοϊού όμως οι πολιτικές που εφαρμόζει η κυβέρνηση αλλά και ο τρόπος που ασκεί την επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος έχει άμεσο αντίκτυπο στην υγεία και στη ζωή μας τόσο τη δική μας όσο και των δικών μας ανθρώπων. Καθώς η παρούσα κυβέρνηση κατά βάση πολιτεύεται με όρους επικοινωνίας και όχι ουσίας, δεν χωράνε αναμονές λοιπόν.
Και αν το καλοσκεφτεί κανείς και πολύ περιμέναμε … .
Η κυβέρνηση λοιπόν πήρε γρήγορα μέτρα. Και ορθά έπραξε παρότι και εκεί επέδειξε για συγκεκριμένες περιπτώσεις όπως εκκλησίες ή ποδοσφαιρικούς αγώνες αδικαιολόγητους δισταγμούς σκεπτόμενη ένα κομμάτι του εκλογικού της ακροατηρίου ή τους κομματικούς χορηγούς της και όχι την κοινωνία. Γιατί γνώριζε με αριθμούς αυτό που οι υπόλοιποι γνωρίζαμε από εμπειρία. Γνώριζε πως το ξεχαρβαλωμένο Εθνικό Σύστημα Υγείας δεν μπορεί να ανταποκριθεί με επάρκεια αν η κατάσταση ξεφύγει και ο κίνδυνος να ζήσουμε σκηνές Ιταλίας είναι παραπάνω από υπαρκτός. Από εκεί και ύστερα όμως οι πολιτικές που ακολουθεί ακυρώνουν τις αποφάσεις που οδηγούν σε αυτοπεριορισμό και είχαν τη συναίνεση του κόσμου.
Κάθε ειδικός στον τομέα της υγείας και κάθε διεθνής οργανισμός τονίζει την αναγκαιότητα των τέστ για να μπορέσει ο κρατικός μηχανισμός να χαρτογραφήσει την εξάπλωση του ιού και να τον απομονώσει ευκολότερα. Αυτό δεν αποτελεί κάποιου είδους επιστημονικό καπρίτσιο αλλά είναι αποτέλεσμα συσσωρευμένης εμπειρίας από επιδημίες προηγουμένων ετών (Sars, Μers ,Ebola κλπ). Κι όμως … στην Ελλάδα πρακτικά τα τεστ δεν γίνονται ούτε καν σε περιπτώσεις ανθρώπων που παρουσιάζουν συμπτώματα. Τα τεστ έχουν καταστεί μια πολυτέλεια που απολαμβάνουν μόνο όσοι μπορούν να διαθέσουν τα απίθανα ποσά που ζητούν οι ιδιωτικές μονάδες υγείας. Τείνουν να είναι δείγμα κοινωνικού στάτους - κάτι σαν πρώτο τραπέζι πίστα.Επιπλέον η κυβέρνηση επιδοτεί τώρα την ιδιωτική υγεία για τα τεστ με 30 ζεστά εκατομμύρια Ευρώ τη στιγμή που θα μπορούσε να τα πραγματοποιεί το δημόσιο σύστημα και οι πανεπιστημιακές δομές με κλάσμα του κόστους. Όταν ακόμα και οι ιδιώτες στην πραγματικότητα μπορούν μόνο να λαμβάνουν γενετικό δείγμα ενώ το Ινστιτούτο Παστέρ κάνει την εξέταση. Να κρίνουμε την ενίσχυση του σύγχρονου μαυραγοριτισμού λοιπόν ή χαλάμε την εθνική ομοψυχία;
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και όλοι οι ειδικοί τονίζουν πως χρειαζόμαστε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και κλίνες ΜΕΘ. Δεν υπάρχει ένας που θα προβάλει αντιρρήσεις σε αυτό. Τι κάνει η κυβέρνηση; Ανακοινώνει πολύ σωστά 2000 προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού στα νοσοκομεία. Όταν πριν μόλις λίγους μήνες η ίδια κυβέρνηση ακύρωσε τη διαδικασία πρόσληψης 4000. Αμέσως μετά ανακοινώνει πρόσκληση για εθελοντές νοσηλευτικούς ακριβώς για να μην διαθέσει πόρους για την ενίσχυση του συστήματος υγείας σε ανθρώπινο δυναμικό. Αυτό είναι αθλιότητα και πρέπει να το λέμε.
Όλοι οι ειδικοί τονίζουν τη σημασία των ΜΕΘ. Ενώ έχουν επισημάνει την πολύ χαμηλή αναλογία ΜΕΘ/100.000 της Ελλάδας. Τι κάνει η κυβέρνηση; Ανοίγει ελάχιστες ΜΕΘ στα δημόσια νοσοκομεία – γιατί οι ΜΕΘ χρειάζονται και προσωπικό, ας μην ξεχνάμε - και ταυτόχρονα αποφασίζει να δώσει προίκα 1600 ευρώ/κλίνη από 800 ευρώ/κλίνη στους ιδιώτες της Υγείας. Αυτό δε γίνεται με μια σειρά από ανερυθρίαστα ψέματα ότι η αύξηση στοχεύει να καλύψει την πληρωμή του προσωπικού, -λες και τα 800 ευρώ που δίνονταν ως σήμερα αφορούσαν ενοικίαση κρεβατιού. Το να λέει απλά κάποιος ότι απαιτούνται περισσότερες ΜΕΘ είναι διαπίστωση. Το να λέει όμως ότι ανοίγουμε ΜΕΘ στα δημόσια νοσοκομεία και επιτάσσουμε ΜΕΘ του ιδιωτικού τομέα ή αντίθετα "πληρώνουμε διπλάσια τιμή στους ιδιώτες φίλους μας για τις ΜΕΘ" είναι πολιτική επιλογή και κρίνεται.Έχει μετρήσει κανείς ποιο θα ήταν το όφελος αν τα ποσά αυτά δινόταν για κλίνες ΜΕΘ στα δημόσια νοσοκομεία; Να περιμένουμε να τελειώσει πανδημία για να κάνουμε λογαριασμό ή ΤΩΡΑ να διεκδικήσουμε να αλλάξει η απόφαση για διπλασιασμό της τιμής στους ιδιώτες κλινικάρχες και τα χρήματα να κατευθυνθούν στην ενίσχυση του ΕΣΥ;
Τι άλλο κάνει η κυβέρνηση; Δίνει 11 εκ. Ευρώ σε επικοινωνιακή διαχείριση της πανδημίας ενώ είναι υποχρεωμένα όλα τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα κανάλια να προβάλουν όλα τα μηνύματα για τον κορωνοϊό ΔΩΡΕΑΝ. Είναι πολιτική απόφαση τα 11 εκ. Ευρώ να πάνε σε στα ΜΜΕ αντί να πάνε για προσλήψεις ή αγορά του αναγκαίου εξοπλισμού και υλικών προστασίας. Οι καταγγελίες από τα νοσοκομεία της χώρας πως λείπουν ακόμα και τα στοιχειώδη ( γάντια , μάσκες , στολές κλπ) για να κάνουν οι υγειονομικοί τη δουλειά τους πληθαίνουν . Να το κρίνουμε αυτό ή θα πούμε καλά κάνει η κυβέρνηση και κάνει δωράκια στους καναλάρχες; Αν επιλέξουμε το δεύτερο σημαίνει να στεκόμαστε άπραγοι όταν μπροστά στα μάτια μας εκτυλίσσεται ένα διαρκές έγκλημα.
Να κρίνουμε ή όχι τα μέτρα απαγόρευσης κυκλοφορίας; Σε καμία περίπτωση δεν είναι κάτι τέτοιο καθώς χιλιάδες εργαζόμενοι μετακινούνται με εξοδόχαρτο όπως στο στρατό με τα Μέσα Μεταφοράς. Δεν πρόκειται για καθολικό Lockdown αλλά για περιορισμό μετά το χρόνο εργασίας. Από πρακτική άποψη , είναι σαφές ότι τα μέτρα ήταν χωρίς νόημα, μιας και η κίνηση στους δρόμους πριν και μετά από αυτά είναι ίδια, πρακτικά ελάχιστη. Δεν ήταν παρά το αποτέλεσμα της κατατρομοκράτησης του κόσμου με απανωτά επικοινωνιακά σόου για δήθεν χιλιάδες που κυκλοφορούν στις παραλίες και στους δρόμους για βόλτα. Προφανώς και δεν ήταν παρά η μειοψηφία καθώς το σύνολο των πολιτών συμπεριφέρθηκε υποδειγματικά. Κάπως όμως έπρεπε να καλυφθούν επικοινωνιακά οι τρύπες ενός κατεστραμμένου από αλλεπάλληλα χτυπήματα συστήματος δημόσιας υγείας. Τα μέτρα περιορισμού της κίνησης είναι πολιτικού χαρακτήρα μέτρα χουντtικής έμπνευσης και κάθε σιωπή ή συναίνεση σε αυτά αποτελεί ανεπίτρεπτη συνενοχή.
Να μιλήσουμε για τα voucher στους ελεύθερους επαγγελματίες που στην πραγματικότητα είναι δωράκι 30εκ. Ευρώ σε διάφορους ΕΣΠΑτζίδες διοργανωτές Σεμιναρίων; Να πούμε για το κλείσιμο ματιού στους εργοδότες να λειτουργούν ανεξέλεγκτα με την αδρανοποίηση της Επιθεώρησης Εργασίας; Για την συνέχιση λειτουργίας επιχειρήσεων που δεν είναι αναγκαίες για την επιβίωση και αποτελούν υγειονομικές βόμβες; Αυτό που διαφαίνεται είναι πως με αφορμή την πανδημία η ελληνική κυβέρνηση αντίθετα από ότι κάνουν στον υπόλοιπο κόσμο βρίσκει ευκαιρία να δημιουργήσει συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα διαρκείας.
Μπρός σε αυτήν την κατάσταση η ενημέρωση του κόσμου και η ανάδειξη ζητημάτων είναι υποχρέωση και πρέπει να γίνεται με κάθε μέσο. Για να μην μείνει η υπόθεση της ενημέρωσης στα χέρια ενός κατά τα αλλά άξιου επιστήμονα που όμως επέλεξε να νοθεύει την επιστημονική αλήθεια με την πολιτική σκοπιμότητα. Ούτε βέβαια στις χωροφυλακίστικες ανακοινώσεις του υπεύθυνου της Πολιτική Προστασίας που μετακυλύει την κυβερνητική ευθύνη στους πολίτες μεταλλάσσοντας το «Μαζί τα Φαγαμε» των προηγουμένων σε «Αυτοί μας κόλλησαν» .
Δεν #ΜένουμεΣπίτι απλά σιωπηλοί χωρίς να κάνουμε κριτική λοιπόν. Είναι πιο αναγκαίο από ποτέ να #Μένουμε Ενεργοί , να αναδεικνύουμε τις πολιτικές που οδήγησαν τα πράγματα εδώ και ενώ ζούμε μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις των καιρών μας η κυβέρνηση να γράφει manual πολιτικών νεοφιλελευθερισμού με ανυπολόγιστες συνέπειες για τους πολλούς. Για να επιστρέψουμε στην εισαγωγή , οι πολίτες έκαναν παραπάνω από όσα έπρεπε για τη χώρα. Να απαιτήσουμε να κάνει και η κυβέρνηση όσα πρέπει και χρειάζεται για τους πολίτες.
0 Σχόλια